De rosse buurt in Amsterdam is beroemd en berucht. Mensen uit de hele wereld komen af op de plek waar het oudste beroep ter wereld wordt uitgeoefend. De Amsterdamse Wallen is een toeristische trekpleister, waar mannen met een volle zak vol doorheen lopen, om vervolgens met een lege zak huiswaarts te keren.
Ja, we hebben het in dit geval ook over een zak met geld, want een bezoekje aan een dame van lichte zeden is tegenwoordig inclusief btw. Zij moeten dagelijks hun peeskamertjes huren, maar wat betalen ze daar eigenlijk voor? Wij hebben – uit professioneel oogpunt uiteraard – dag en nacht op de Wallen rondgelopen om het antwoord te vinden.
Het bruist op de Amsterdamse Wallen
De Amsterdamse Wallen is het oudste gebied van Amsterdam en is al sinds de zeventiende eeuw het werkgebied van de meisjes van plezier, die zichzelf er destijds in bordelen, in muziekhuizen en op straat aangeboden. Zelfs in een tijd toen er geen telefoons bestonden ging het bestaan van deze dames als een lopend vuurtje door het land. Reizigers stopten graag in de handelsstad Amsterdam voor handel en plezier.
Dit liep allemaal ‘gesmeerd’ tot aan het begin van de negentiende eeuw. Zo kwamen veel meisjes onder valse voorwendselen naar Amsterdam. Ze dachten dat ze een normale baan kregen, maar kwamen uiteindelijk in een bordeel terecht. Onzedelijk gedrag werd in die tijd steeds vaker als maatschappelijk onwenselijk beschouwd, waarna er in 1911 een bordeelverbod op de Amsterdamse Wallen van kracht werd.
De dames van lichte zeden gingen steeds vaker thuis klanten ontvangen en gingen onder een rood lampje voor het raam zitten om klanten te lokken. Dat was immers niet verboden. Dat rode lampje is tegenwoordig onlosmakelijk verbonden met de raamprostitutie in Amsterdam. Daarom wordt het gebied in het Engels ook wel ‘The Red Light District’ genoemd.
Credits Foto: Flickr Not4rthur
Het huren van een peeskamertje
We springen vooruit in de tijd. In 1960 veranderde de wereld langzaam in regenboogjes en flower power. Het hebben van vrije liefde werd steeds meer geaccepteerd. De activiteiten met betrekking tot prostitutie werd langzaam steeds meer gedoogd in de hoofdstad. in die tijd nam prostitutie in het Wallengebied weer sterk toe. Dames zoals ‘Zwarte Nel’, ‘Rooie Leen’ en ‘Blonde Grietje’ trokken graag je rits naar beneden voor een paar geeltjes.
Sommige dames werkten voor een pooier, terwijl andere meisjes van plezier zelfstandig hun gang gingen. Feit is wel dat ze allemaal moeten betalen voor hun peeskamertje, het werkgebied waar mannen betalen voor het ontladen van hun biologische kanon. De eigenaren van de panden waarin ze werken ontvangen tot op de dag van vandaag huur voor het gebruik van de kamers.
De prijzen die raamexploitanten hanteren kunnen verschillen, maar dankzij Pim van Burk weten we ongeveer wat de dames betalen voor het gebruik van hun peeskamertje op de Amsterdamse Wallen. Van Burk geeft in het tv-programma ‘Bij ons op de Wallen’ een inkijkje in het leven van een raamexploitant in het Wallengebied. Hij heeft ongeveer dertig kamers op de Wallen, die hij verhuurt aan dames van lichte zeden.
Hij verhuurt de kamers ‘s nachts tegen een prijs van ruim € 200. Overdag kost een peeskamer de helft van deze prijs, € 100 dus. Het verschil zit logischerwijs in het feit dat het in de nachtelijke uurtjes een stuk drukker is. Een huis kopen in Amsterdam is vrijwel onbetaalbaar, dus Pim huurt de kamers op zijn beurt weer van de eigenaar van het pand. Het zal de dames een worst wezen, zolang ze kunnen zwoegen en zweten betalen ze graag de huurprijs.
Meld je aan voor de nieuwsbrief