Na een internationale discussie heeft de Rijksoverheid enige tijd geleden in het kader van rechtsherstel een bedrag van in totaal € 181,5 miljoen beschikbaar gesteld aan Joodse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en hun nabestaanden. Maar hoe nuttig wordt dat geld verdeeld? En hoe is het toezicht erop?
Van het bovengenoemde bedrag is in ieder geval € 40.000 toegekend voor de bouw van een jongerenwebsite die twee jaar slechts twee pagina’s bevatte. Bovendien stond de (ongebruikte website) kort erna te koop. Hierdoor rijzen vragen op over de besteding van Joodse restitutiegelden. want waar is het geld voor gebruikt? In ieder geval niet voor cijo.eu, want die is uit de lucht.
Duizenden euro’s voor een ongebruikte Joodse website
De Rijksoverheid sloot tussen 1999 en 2000 verschillende financiële overeenkomsten met de Joodse gemeenschap in Nederland. Er werd in totaal € 159,7 miljoen verstrekt aan uitkeringen en Joodse doelen via Stichting Collectieve Maror-gelden en er ging € 21,8 miljoen naar Joodse gemeenschappen in Europa, dit ging via Stichting Joods Humanitair Fonds. Deze stichtingen hebben de taak om het geld te verdelen onder slachtoffers en nabestaanden uit de Tweede Wereldoorlog.
Deze Joodse organisaties kennen geld toe aan kleinere stichtingen, die het op hun beurt weer verdelen onder de gemeenschap. In 2021 kreeg het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) € 39.347 toegekend voor de bouw van een nieuwe jongerenwebsite, zo staat te lezen in de Besluitenlijst 2021. De nieuwe website (www.cijo.eu) werd een vervanging voor het voormalige mini.cidi.nl.
Foto: Unsplash
Website weer te koop gezet
Echter, toen de € 40.000 was overgemaakt, kregen bezoekers van de nieuwe website de melding ‘Dit domein is te koop’ te zien. De site stond enige tijd voor € 1.299 te koop, maar is nu helemaal uit de lucht. Waar zijn die duizenden euro’s subsidie voor gebruikt? Er is niemand die daar een sluitend antwoord op kan geven. Feit is dat het geld is verdwenen. Geld dat door de Rijksoverheid is toegekend aan slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, maar er is geen haan die ernaar kraait.
Er rijzen – ook binnen de Joodse gemeenschap – principiële vragen op over de verdeling van de Maror-gelden. Van enig toezicht is bijna geen sprake. Een subsidie van € 40.000 voor een website is al discutabel. Bovendien kreeg dezelfde stichting in 2008 en 2017 al eens bij elkaar opgeteld € 68.000 toegekend. Dat is ruim € 107.000 aan Maror-gelden zonder duidelijke bestemming.
De overheid en haar ministers denkt er niet aan om er toezicht op te houden. Zolang Joodse stichtingen het geld aan Joodse organisaties zonder concrete activiteiten blijven verstrekken, is het een beetje ‘de slager die zijn eigen vlees keurt’ verhaal. Er zijn ook geen duidelijke voorwaarden of regels verbonden aan het toekennen van dit soort subsidies. Zelfs de beste websitebouwers vragen geen 40.000 euro voor het maken van een website. Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) heeft onze mails tot op de dag van vandaag niet beantwoord.
