Bij veel bedrijven ontkom je niet aan vergaderingen. Gezellig samen urenlang bespreken hoe de bedrijfsvoering beter kan, welke vegetarische snacks er in de bedrijfskantine moeten komen en brainstormen over de onderlinge relaties tussen de collega’s. In sommige gevallen zijn de onderwerpen van serieuze aard, mag je zo’n vergadering stiekem opnemen?
Er kunnen namelijk bedrijfsgeheimen worden besproken. Misschien komen de financiën van het bedrijf ook op de vergadertafel. Een werkgever wil deze onderwerpen liever binnen het bedrijf houden, dus hij of zij zal er niet blij mee zijn als deze gesprekken heimelijk worden opgenomen. Wij spraken een bedrijfsjurist over de wetten en regels omtrent het opnemen van vergaderingen binnen een bedrijf.
Een vergadering stiekem opnemen
Een vergadering stiekem opnemen is uiteraard maar een voorbeeld. Het kan ook gaan om een belangrijk functioneringsgesprek tussen jou en je leidinggevende. Werknemers kunnen om uiteenlopende redenen een gesprek op willen nemen. Soms is er sprake van wrijving tussen twee partijen en wordt een opname gezien als bewijs. Dit kan bijvoorbeeld gaan over bepaalde werkzaamheden of over werktijden.
In andere gevallen is de reden onschuldig en wil iemand een vergadering opnemen om het later uit te kunnen werken in notulen, een verslag uitwerken van het gesprek. Dit wordt dan uiteraard niet stiekem gedaan. Vooral gesprekken tussen een leidinggevende en iemand die lager op de trap in het bedrijf staat, worden heimelijk opgenomen.
In andere gevallen is iemand het niet eens met de werkwijze van het bedrijf of het schenden van persoonlijke integriteit. Werknemers worden door de top van het bedrijf gedwongen om tegen hun normen en waarden te handelen. Deze werknemers willen bijvoorbeeld bewijs verzamelen. Een vergadering stiekem opnemen kan dan een vorm van bewijs zijn tijdens een toekomstige rechtszaak. Deze mensen worden ook wel klokkenluiders genoemd.
Foto: Freepik
Is het opnemen van een vergadering legaal?
Het antwoord is simpel: Ja. Je mag een vergadering stiekem opnemen, maar er zitten wel een aantal voorwaarden aan vast. Je hebt geen toestemming van de andere partij nodig om een gesprek op te nemen, maar de voorwaarde is wel dat je zelf deelneemt aan het gesprek. In artikel 139a lid 1 van het wetboek van strafrecht staat, dat het strafbaar is als je een gesprek opneemt zonder dat je er zelf deel aan neemt.
Je mag gesprekken dus opnemen. Dit geldt niet alleen voor zakelijke vergaderingen, maar ook in het geval van een gesprek met een arts. Maar let op: je mag het gesprek niet zomaar openbaar maken. Als je het opgenomen gesprek bijvoorbeeld op social media zet, dan schend je de privacywet en ben je strafbaar. De andere partij heeft dan het recht om je aan te klagen.
Het opgenomen gesprek kan wel als bewijs dienen tijdens een civiele rechtszaak tussen twee partijen. Dit wil niet zeggen dat het altijd door een rechter wordt geaccepteerd als bewijs, in sommige gevallen wijst een rechter het af. Kortom: je mag een gesprek opnemen, mits je er zelf deel aan neemt. Het openbaar maken van het gesprek – zonder toestemming van betrokkenen – is wel strafbaar.
Foto: Freepik
Lees ook: Werken op Antarctica: bedrijf zoekt mensen om pinguïns te tellen.
